10 jaar geleden kreeg ik de diagnose colitis ulcerosa. In een jaar tijd lag ik totaal 4 weken in het ziekenhuis en probeerde ik alle medicijnen uit. Helaas hielp niets. Verwijderen van de dikke darm en een stoma waren de oplossing. Lichamelijk knapte ik op, maar geestelijk deed het me erg veel. Weer een jaar later werd ik in Leeuwarden geopereerd en kreeg in een J-pouch. Met de pouch gaat het op en neer. Soms last van een stenose of pouchitis. Maar na 8 jaar leven met een Pouch weet ik wat wel werkt en wat niet werkt. Regelmatig zie ik dat er nieuwe medicijnen op de markt gekomen zijn. En heel soms denk ik... wat als? Wat als ik mijn dikke darm nog had en ik de opvlammingen met medicijnen onder controle had kunnen krijgen...Had ik dan wel een baan kunnen hebben? Had ik dan gevoelsmatig meer "moeder" kunnen zijn? Ik zou het nooit weten, maar voor de patiënten die nog wel afhankelijk zijn van medicijnen en die net als ik 10 jaar geleden niet beter kunnen worden loop ik de  WALK-IT 10 km. Ik hoop dat er uiteindelijk een medicijn komt wat colitis ulcerosa helemaal kan genezen!